Zoals blijkt uit Zadie's info heeft Agrippa spionnen in het leger van Maximilian. Hij is dus op de hoogte van wat er zit aan te komen. En hij weet dus ook dat hij zich moet voorbereiden. Als je vrede wil, moet je je op oorlog voorbereiden, niet?
En zo zit Agrippa in zijn eenzame troon van de heerser na te denken over zijn vijanden, binnen en buiten de muren. Hij roept zijn persoonlijke secretaris bij zich. Een man die zich vrijwillig heeft aangeboden en die over een grote kennis en intellect beschikt. Wat een opluchting. En vooral omdat deze man weet hoe hij met Agrippa moet omgaan. Met andere woorden: die weet wat Agrippa wil horen. De naam van de man is Zorn.
Agrippa licht Zorn in over zijn bezorgdheden. Hij vreest een centrale aanval op Hemelenpoort en het feit dat rond het paleis geen muren zijn. Zorn noteert alles and knikt goedkeurend.
"Maar, " onderbreekt Agrippa zichzelf, "Wat ik vooral nodig heb is een nieuw harnas. Of beter nog, meerdere harnassen. Want deze versie bevalt me niet meer."
Zorn buigt het hoofd. "Dat begrijp ik, uwe hoogheid. Een man van uw kaliber moet zich op alles voorbereiden en verschillende nieuwe harnassen maken het moeilijker voor uw vijanden om zwakke plekken te vinden." "Ik kijk er op toe dat uw wens onmiddellijk wordt uitgevoerd. Al uw wensen."
Agrippa weet dat hij op Zorn kan vertrouwen. En hij begint met het samenstellen van een werkploeg, bestaande uit gevangen mensen.
"Geen betere motivator dan hard werk en een ruwe behandeling", denkt Agrippa vanuit zijn Gorgon mentaliteit. En langzaam mar zeker verschijnen de eerste muren rond zijn koninkrijk.
Stelligen worden opgesteld, meer mensen "gerekruteerd" en de oude poort wordt vervangen door een moderne versie die beter aanvallen van buitenuit moet kunnen weerstaan.
Wanneer de poort afgewerkt is, worden de gevangen terug naar hun cel geleid.
Eindelijk kan hij zijn nieuw versterkt koninkrijk inspecteren in één van zijn nieuwe harnassen. "Zorn heeft goed werk afgeleverd." "Laat de spelen nu maar beginnen," grinnikt hij.