Onmiddellijk bij het binnentreden van de grot, ziet Malika enkele drakeneieren liggen. Stel je haar teleurstelling voor wanneer ze merkt dat het er slechts twee zijn, en beiden zijn versteend.
Op zoek naar meer eieren gaat Malika verder in de grot .
Al snel vind ze een nieuwe grot waar een skelet ligt van een kleine draak. Dit moet nog een jong geweest zijn.
Verderop struikelt ze bijna over de schedel van een middelgrote draak.
En ze schrikt zich bijna een ongeluk wanneer ze na een bocht een levensgroot versteend skelet van een volwassen draak tegenkomt. Dit moet al een echt beest geweest zijn. En waarschijnlijk vast geraakt in deze smalle gangen.
Terwijl ze verder door de grotten wandelt schijnt er stilaan meer licht naar binnen.
Malika voelt dat ze dichterbij een uitgang komt door het licht en de vegetatie die begint toe te nemen. En ze blijft maar skeletten van draken tegenkomen. Wat is hier in godsnaam gebeurd?
En dan, plots, staat het daar. Een groot steampunk kasteel, kerk of wat dan ook, in het volle zicht. Malika kijkt nog eens om, en stapt dan uit de grot.
Nog altijd op zoek naar meer eieren beslist Malika om ook het gebouw binnen te gaan. Achter zijn muren ligt een heel nieuw wereld. Dan hoort ze in de verte een lange schreeuw: "Was dit een draak?". En terwijl ze zich dit afvraagt, ziet ze in de hoek van haar ogen iemand in de verte van haar wegstappen.
"Daar moet ik mee praten." En ze zet haar rugzak neer.
Malika kijkt nog even rond, om de omgeving in te prenten, zodat ze niet verloren loopt.
En ziet dan, hoog in de lucht, een immense draak met de zon in zijn rug, al vliegend, de fysische wetten van deze wereld negerend.