Enkele dagen later vroeg een voetsoldaat een onderhoud met Isolde. Hij zei dat hij belangrijk informatie voor haar had. Tegen een prijsje.
Isolde nam de man mee naar een afgelegen plaats in het woud waar de man zich kenbaar maakte als een soldaat uit het leger van Eryndor. En hij aan Isolde vertelde van de overeenkomst met de Gorgons.
Isolde was zich bewust van de waarde van deze info. Eryndor zou er in haar ogen niet voor terug schrikken om dit verdrag aan te wenden tegen haar en voor zijn eigen koninklijke ambities. Ze bedankte de anonieme soldaat en overhandigde hem een beurs met gouden muntstukken.
De man bedankte haar maar voor hij kon vertrekken hield Isolde nog een mes tegen zijn keel: "Je weet dat als je dit ook maar laten uitlekken tegen eender wie, dit het einde van je zielige leven betekent." Waarop de man knikte.
Hij was echter nog maar een tiental meter van Isolde verwijderd, en Isolde stond op het punt om zich opnieuw bij haar leger te voegen, toen ze hem terug riep: "Bij nader inzicht...ik haat verraders." En ze stak hem haar lange dolk door de keel.