"Dus, je wil meer over mij weten..." "Het klopt dat ik ooit de grote Agrippa was." "Of dat dacht ik toch. Ik was slimmer dan mijn twee broers, en ik was succesvol in wat ik deed. Maar langzaam kroop de hoogmoed in mijn hart en geest."
"En ik was zo vol van mezelf dat ik zelfs begon te geloven dat ik een God was. Maar hoogmoed maakte mij ook blind voor wat zich rondom mij afspeelde. En op een dag hadden mijn broers genoeg van mij. Ze staken me neer, terwijl ik lag te slapen." "Tot op de dag van vandaag draag ik daar nog de gevolgen van." "Gelukkig dachten ze dat ik dood was en lieten ze me liggen. Ik slaagde er in om weg te geraken en ben naar hier gevlucht." " En al dit gebeurde voor je ouders vermoord zijn."
"Ik heb hen niet vermoord. Maar wat ik deed, was veel erger. Zie je die grote witte daar in de lucht?"
Malika staat op en kijkt naar de lucht. "Die heb ik gemaakt en hij is een deel van jouw lot. Je moet hem vernietigen, want hij is het kwaad in zijn puurste vorm."
Het lijkt wel alsof de draak in de lucht kan horen wat er verteld wordt. Hij toont trots zijn kracht en vult de lucht met zijn verdovende gebrul.
"Gelukkig is er maar één meer van hen...zijn naam is Beëlzebub, en hij is de krachtigste van allemaal. Al die skeletten die je bent tegengekomen...zijn broers en zusters, zelfs nakomelingen...hij heeft ze allemaal gedood."
"Maar....maar" "Er is Lucifer nog. Hij was eigenlijk een ongeluk. Ik ben één ei uit het oog verloren toen ik ze injecteerde met gewijzigd DNA en ik moest vluchten voor een aardbeving." "Lucifer is geboren om jou je lot te helpen vervullen."
"Maar...opnieuw een maar." "Laat je niet misleiden door zijn vriendelijk gedrag. Hij gehoorzaamt mij, maar hij zal jou nooit gehoorzamen. Je zal zijn hart moeten winnen voor jou. En ik kan je daar niet bij helpen. Ik moet deze plaats verlaten, ik heb nog rekeningen te vereffenen. Een oude vete die ik moet rechtzetten."